لبوب صغير/lobub-e saqir/ 

شکل دارويي: معجون

موارد مصرف: مقوي دماغ و کليه و اعضاي تناسل، نافع هُزال کليه و ضعف و درد آن، نافع در سلس البول از سردي کليه، مقوي باه، مولد مني، مقوي بدن، مفيد براي ناقهين

توضيحات: لبوب از مغزها ساخته شده‌اند و بيشتر ادويه مورد استفاده در اين دارو در تقويت بدن (به ويژه مغز و کليه) و قوه باه مي‌باشند.

پسته: منقي کبد و قليل الغذا و مسمن بدن و مقوى معده ورافع لاغرى گرده است.

فندق: مبهي و مقوى امعا و زياده کننده جوهر دماغ است.

چلغوزه: مبهي و مشهي طعام و مقوى اعصاب و اعضا و باه و جهت فالج و لقوه و خدر و رعشه‏ نافع است. مداومت خوردن حب الصنوبر کبار جهت استحکام اعضاى مسترخي‏ مفيد است.

نارگيل: مقوى حرارت غريزى و مسمن بدن و مولد خلط صالح‏ و جهت توليد مني و تسخين کليه و کمر مبرودين و ادرار بول و تقطير آن و سردى مثانه و درد آن‏ مفيد است.

بادام: مفتح و حافظ قوت‌ها، حافظ جوهر دماغ و مولد مني و مسکن حدت آن و حدت بول و مسمن بدن است.

کنجد: مسمن بدن و مصلح اخلاط سوخته و ملين امعا و مقعد و محلل اورام حار است.

لسان العصافير: جهت تقويت اعضاى تناسل و تحريک و زيادتي باه مفيد است.

جوزبوا: مفرح و ملطف و حافظ حرارت غريزى و مقوي باه مبرودين و جهت عسر البول‏ مفيد است. 

حب الرشاد: به‌غايت محرک باه و مدر بول و رافع استرخاى کل بدن و مفتح سدد و مقوى اشتهاست.

دارفلفل: هاضم طعام و مقوى معده و مسخن احشا و محرک باه و زياده کننده مني و مدر بول و جهت تقويت پشت‏ مفيد است.

اسپست: مبهي و مداومت خوردن آن با شکر مسمن و مولد خون صالح و مولد مني و شير و مسمن بدن است.

زنجبيل: مقوى هاضمه و معده و کبد و مبهي و رافع برودت اعصاب و جهت فالج و تقطير البول حادث از برودت و ضعف آلات بول‏ مفيد است.

کبابه: مقوى معده و احشا و اعضاى باطنى و حابس سلس‌البول و بول در فراش‏ است.

کندر: حابس خون و نفث الدم و مقوى دل و قوت حافظه و جالب و مجفف رطوبات دماغى خصوصا با مصطکى‏ است.

بهمن سرخ و سفيد: به‌غايت مقوى باه و دل و مسمن بدن و زياده کننده ماده مني و سرخ آن جهت تقويت باه و انعاظ قوي‌تر است.

قدومه سرخ و سفيد: مشهي و مبهي و منعظ و مسمن بدن است.

شکر: ملين طبع و سريع النفوذ به عمق بدن و جهت تقويت ارواح و قُوى و کبد و تقويت باه و توليد خون صالح و استحکام اعصاب و عظام مفيد است.

اجزاء فراورده: مغز پسته، مغز فندق، مغز چلغوزه، مغز نارگيل، مغز بادام، کنجد مقشّر، شکر فانيذ، لسان العصافير، جوزبوا، حب‌الرشاد، دارفلفل، اسپست، زنجبيل، کبابه چينى، کندر، بهمن سرخ، بهمن سفيد، قدومه سرخ، قدومه سفيد، عسل کف گرفته.

آثار دارو از ديد طب سنتي: مقوي اعضاي رئيسه و معده و کليه و هاضمه، مفتح، مسمن، ملين، مرطب، مفرح، محلل رياح، مبهي

مزاج کلي دارو: گرم در درجه دوم و خشک در درجه اول

منع مصرف: افراد دچار مانيا، يا داراي فعاليت بيش از حد جنسي، مبتلايان به زخم معده و روده. در مبتلايان به ديابت به دليل وجود عسل در ترکيب دارو با احتياط مصرف شود.

عوارض جانبي: در افراد حساس به گياهان دارويي ممکن است منجر به ايجاد درماتيت شود. اين دارو بهتر است در مبتلايان به کبد چرب و چربي خون بالا پس از پاکسازي کبد مورد استفاده قرار گيرد.

تداخلات دارويي: جذب دارو در حالت ناشتا بيشتر است. مصرف ترشي‌ها، ماست و دوغ مي‌تواند اثر دارو را کاهش دهد. به دليل وجود زنجبيل در دارو در زمان مصرف همزمان با داروهاي ضد پلاکت احتياط شود.

بارداري و شيردهي: در بارداري ممنوع است. در دوران شيردهي تنها تحت نظر پزشک مصرف شود.

دستور مصرف: نيم‌ساعت قبل از صبحانه و شب موقع خواب، يک قاشق مرباخوري از دارو با يک استکان شير داغ ميل شود.

نکات قابل توصيه: در صورتي که مصرف شير ايجاد اشکال کند، با آب گرم ميل کنند. در افراد گرم مزاج بهتر است همراه با عرق کاسني يا آب انار ميخوش ميل شود. لبوب ساده به علت تقويت مغز مي‌تواند در درمان آلزايمر مؤثر باشد.

منابع:

1. عقيلي خراساني، مخزن الادويه، تهران: انتشارات باورداران، 2001
2. عقيلي خراساني، قرابادين کبير، موسسه تحقيقات تاريخ پزشکي، طب اسلامي و مکمل، دانشگاه علوم پزشکي ايران، 2007
3. ابن سينا، قانون في الطب، بيروت: انتشارات العلامي، 2005
4. ناظم جهان، محمد اعظم، اکسير اعظم، دانشگاه علوم پزشکى ايران-مؤسسه مطالعات تاريخ پزشکى، طب اسلامى و مکمل - تهران، 1387 ه.ش.